چگونه از استرس ها و بازخورد آنها یاد می گیریم؟
استرس در زندگی اجتناب ناپذیر است، اما می تواند منبع ارزشمندی برای یادگیری و رشد باشد. نحوه واکنش شما به استرس و بازخورد آن می تواند تفاوت بزرگی در مهارت های خود مدیریتی و توسعه شخصی شما ایجاد کند. در این مقاله، چند نکته کاربردی را در مورد نحوه استفاده از استرس به عنوان فرصتی برای بهبود عملکرد، انعطاف پذیری و رفاه خود خواهید آموخت.
1. محرک های استرس خود را شناسایی کنید
اولین قدم برای یادگیری از تجربیات استرس خود این است که بفهمید چه چیزی باعث آنها می شود. محرک‌های استرس موقعیت‌ها، رویدادها یا افرادی هستند که باعث می‌شوند شما احساس اضطراب، ناامیدی یا سرخوردگی کنید. آنها بسته به شخصیت، ترجیحات و شرایط شما می توانند متفاوت باشند. به عنوان مثال، برخی از عوامل رایج استرس عبارتند از ضرب الاجل ها، درگیری ها، عدم اطمینان یا انتقادها. با شناسایی عوامل محرک استرس، می توانید از واکنش های عاطفی و فیزیکی خود آگاه تر شوید و خود را برای مقابله موثرتر با آنها آماده کنید.
استفاده آگاهانه و به جا از استرس می تواند به ابزاری حیاتی برای رشد شخصی تبدیل شود. اغلب اوقات وقوع استرس در همان دسته شکست ها قرار می گیرد. این در حالیست که اگرما بتوانیم در زمان رخداد محدودیت و استرس های تاثیرگذار بر توانایی‌هایمان، راهی را برای غلبه بر آن باز کنیم، احتمالا رشد و قدرت درونی برای ما دقیقا در همان نقطه اتفاق خواهد افتاد. فراموش نکنید که این سفر نمی تواند بدون شناخت ما از خود و محدودیت هایمان آغاز شود. هنگامی که مسیری را انتخاب می کنیم که معمولاً آن را دنبال نمی کنیم، خیلی واضح تر می توانیم مرزهای شخصی خودمان را تشخیص دهیم و تصمیم بگیریم از آنها فراتر برویم.
2. در پاسخ به استرس خود فکر کنید
گام دوم برای یادگیری از تجربیات استرس خود این است که چگونه به آنها پاسخ می دهید. پاسخ‌های استرس روش‌هایی هستند که هنگام مواجهه با محرک استرس، به آنها فکرمیکنید، احساسشان می کنید و با توجه به آنها عمل می‌کنید. بسته به اینکه چگونه موقعیت را تفسیر می کنید و با آن کنار می آیید، این پاسخ ها می توانند مثبت یا منفی باشند. به عنوان مثال، برخی از پاسخ های استرس مثبت به دنبال حمایت، یافتن راه حل یا یادگیری مهارت های جدید هستند. برخی از پاسخ های منفی استرس عبارتند از: اجتناب از مشکل، سرزنش دیگران، یا انتقاد از خود. با تأمل در پاسخ های استرس خود، می توانید تأثیر آنها را بر عملکرد، انعطاف پذیری و رفاه خود ارزیابی کنید و زمینه های بهبود را شناسایی کنید. در اینجا در واقع خودسازی باید هدف باشد. درک و بررسی چشم انداز رشد به مراتب بهتر از کمک به افکار بدبینانه است. شما فقط چیزی نیستید که می خورید، شما قبل از به آنچه قرار است بخورید و بیاشامید فکر می کنید، در خصوص افکار حاصل از زمان استرس نیز شما ملزم به این هستید که تا حد ممکن بهترین خوراک ها یا همان افکار را به مغز خود هدایت کنید.
3. بازخورد یا نتیجه را جستجو کرده و بپذیرید
سومین مرحله برای یادگیری از تجربیات استرس خود، جستجو و پذیرش بازخورد است. بازخورد اطلاعاتی است که از دیگران درباره عملکرد، رفتار یا نتایج خود دریافت می کنید. می تواند مثبت یا منفی، رسمی یا غیر رسمی، خواسته یا ناخواسته باشد. بازخورد می تواند به شما کمک کند تا خودآگاهی خود را بهبود ببخشید، نقاط قوت و ضعف خود را شناسایی کنید و اقدامات خود را بر اساس آن تنظیم کنید. با این حال، اگر بازخورد را به عنوان تهدید، قضاوت یا طرد شدن تلقی کنید، می‌تواند باعث ایجاد استرس بیشتر و بیشتر شود. با جستجو و پذیرش بازخورد، می توانید بر ترس خود از انتقاد غلبه کنید، از دیدگاه های مختلف قدردانی کنید و از بازخورد به عنوان ابزاری برای یادگیری و رشد استفاده کنید. توانایی پذیرش بازخورد، مهارت فرد برای رشد را افزایش می دهد. اینها فرصتی برای ایجاد انعطاف پذیری و انضباط است. راهی بیابید تا از طریق سخت‌ترین محرک‌هایی که در مسیر قرار می‌گیرند، درس بگیرید.
4. تغییرات را اعمال و نظارت کنید
چهارمین مرحله برای یادگیری از تجربیات استرس و بازخورد از آن، اعمال و نظارت بر تغییرات است. تغییرات، اقداماتی هستند که برای بهبود عملکرد، انعطاف‌پذیری یا رفاه خود بر اساس محرک‌های استرس، پاسخ‌ها و بازخوردتان انجام می‌دهید. آنها می توانند کوچک یا بزرگ، کوتاه مدت یا بلند مدت، شخصی یا حرفه ای باشند. به عنوان مثال، برخی تغییرات عبارتند از تعیین اهداف واقع بینانه، مدیریت زمان، برقراری ارتباط قاطعانه یا تمرین مراقبت از خود. با اعمال و نظارت بر تغییرات، می توانید فرضیات خود را آزمایش کنید، پیشرفت خود را اندازه گیری کنید و دستاوردهای خود را جشن بگیرید. در واقع مواقعی پیش می‌آید که برخی از تاکتیک‌ها جواب نمی‌دهند و باید مورد ارزیابی مجدد برای یافتن راهکار موثر دیگر، قرار گیرند، این روند کاملا طبیعیست و بخشی از خودسازی فردی به حساب می آید.
5. به دنبال پشتیبان باشید وپشتیبانی را پیشنهاد دهید
پنجمین مرحله برای یادگیری از تجربیات استرس و بازخورد خود، درخواست یا ارائه حمایت و پشتیبانی است. حمایت کمکی است که دریافت می‌کنید یا به دیگرانی می‌دهید که با استرس مواجه هستند. این حمایت ها می تواند احساسی، اطلاعاتی یا عملی باشد. به عنوان مثال، برخی از پشتیبان ها با همدلی گوش می دهند، مشاوره به اشتراک می گذارند، یا در انجام وظایف همکاری می کنند. با درخواست یا ارائه حمایت، می توانید انزوای خود را کاهش دهید، انگیزه خود را افزایش دهید و روابط خود را تقویت کنید.
6. یادگیری خود را مرور کرده و جشن بگیرید
ششمین و آخرین مرحله برای یادگیری از تجربیات استرس و بازخورد خود، مرور و تجلیل از یادگیری است. یادگیری نتیجه تجربیات استرس و بازخورد شماست که دانش، مهارت یا نگرش شما را افزایش می دهد. می تواند صریح یا ضمنی، عمدی یا اتفاقی، رسمی یا غیر رسمی باشد. به عنوان مثال، برخی از یادگیری ها به دست آوردن اطلاعات جدید، تسلط بر تکنیک های جدید، یا ایجاد ذهنیت های جدید هستند. با مرور و جشن گرفتن یادگیری خود، می توانید تلاش های خود را تصدیق کنید، اعتماد به نفس خود را تقویت کنید و الهام بخش رشد خود باشید.
فراموش نکنید که گنج به دلیلی دفن شده است و آن هم این است که هر کشی به راحتی نتواند به ان دست یابد. به سختی می توان رشد کرد در حالی که راحت بود، و ناراحتی به ایجاد استرس کمک می کند. با این درک عمیق و حفظ باور مثبت در خود یک ابزار قوی خواهید داشت. آن زمان که اجازه می دهید شکی در مسیر رسیدن شما به اهداف واقع بینانه تان وارد صحنه ذهنتان شود، کم کم و به مرور از آن آسیب خواهید دید حتی ممکن است خود شما نیز به سختی این تاثیر را متوجه شوید، رم در یک روز ساخته نشد و در یک روز هم سقوط نکرد، به یاد داشته باشید که پیروزی و شکست هر دو با گذشت زمان عملی خواهند شد و این شما هستید که تصمیم می گیرید در کدام مسیر رو به جلو حرکت کنید.
نظر شما چیه؟