پراگماتیسم یا عمل گرایی: چگونه یاد بگیریم از فکر کردن بیش از حد اجتناب کنیم؟
در حالی که افراد دیگر هنوز با تردید جوانب مثبت و منفی یک تصمیم را می سنجند، یک فرد عمل گرا مدت هاست وارد عمل شده است. بنابراین عملگرایی می تواند یک ویژگی شخصیتی ارزشمند باشد. این امر به ویژه در زندگی شغلی و حرفه ای بسیار تاثیرگذار است. با این وجود، بیش از حد عملگرایانه بودن نیزمعایب خود را دارد. در ادامه می آموزید که عمل گرایی دقیقا چیست و چگونه می توانید شخصیتی عمل گراترداشته باشید.
پراگماتیسم یا عمل گرایی چیست؟
به عبارت ساده تر، عمل گرایی به قانون نتیجه گرا اشاره دارد . یک عمل گرا بدون نگرانی در مورد جزئیات کاری را که باید انجام شود آن را انجام می دهد. برای عملگرایان به هیچ وجه غیرعادی نیست که از روش های رایج برای رسیدن به اهداف خود منحرف شوند.
مثال: در بیشتر مشاغل، کارکنان باید به فرآیندهای کاری از پیش تعریف شده پایبند باشند. با این حال، اگر یک عمل گرا نقاط ضعف سیستم را تشخیص دهد، به اختیار خود از مشخصات منحرف می شود و مشکل مربوطه را به روش خود و عملی حل می کند. برای این کار، او ابتدا به دنبال تایید سرپرست خود نخواهد بود، چه رسد به اینکه منتظر بازخورد باشد.
تاریخچه پراگماتیسم یا عمل گرایی
بر اساس پراگماتیسم فلسفی، معنای افکار انسان با تأثیر اعمال عملی تعیین می شود. باید توجه داشت که دانش بشری خطاپذیر است. بر این اساس، حقیقت یا اعتقاد شخصی در واقع به نتایج مورد انتظار یک عمل بستگی دارد. پراگماتیسم یا عمل گرایی به عنوان یک جریان فلسفی در قرن نوزدهم ظهور کرد. این اولین فلسفه آمریکایی بود که به ویژه در جهان آنگلوساکسون محبوبیت داشت.
اصطلاح پراگماتیسم عمل گرایی اولین بار در سال 1898 در سخنرانی روانشناس و فیلسوف آمریکایی ویلیام جیمز به کار رفت. او به انتشارات ریاضیدان، منطق دان و فیلسوف چارلز اس. پیرس از سال 1878 اشاره کرد که در آن او فایده عملی یک عمل را بالاتر از نظریه قرار داد: رایج ترین ایده اصلی پراگماتیسم عمل گرایی امروزی.
پیرس، در میان چیزهای دیگر، می نویسد که شخص تنها زمانی قادر به تفسیر صحیح یک مفهوم است که تأثیرات و مراجع عملی را به طور مساوی در نظر بگیرد. فرآیندهای فکری چارلز اس. پیرس و ویلیام جیمز توسط فیلسوف و مربی آمریکایی جان دیویی و توسط جامعه شناس و فیلسوف جورج هربرت مید ادامه یافت.
نمایندگان اصلی پراگماتیسم مدرن یا عمل گرایی مدرن
در دنیای آلمانی زبان امروزی، پراگماتیسم یا عمل گرایی مدرن اساساً با نظریه اجماع و انسجام مرتبط است – که به عنوان نظریه های حقیقت نیز شناخته می شود. پراگماتیسم در حوزه فلسفه رسانه مدرن نیز نقش اساسی دارد.
از جمله شناخته شده ترین چهره های معاصر آلمان که با پراگماتیسم یا عمل گراییسروکار دارند، هانس ژواس، جامعه شناس و فیلسوف اجتماعی و مایک سندبوته، فیلسوف رسانه ای هستند. فیلسوف آلمانی جولیان نیدا روملین ، متخصص اثبات شده در زمینه تصمیم گیری و نظریه عقلانیت، از “اومانیسم عملگرا” دفاع می کند.
رویکردهای عملگرایانه در سیاست بین‌الملل نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد: برای مثال، گونتر هلمن، استاد برجسته علوم سیاسی، ترکیب عملگرایانه معرفت‌شناسی و نظریه کنش را به کار می‌گیرد.
عملگرایی به اصطلاح یک نگرش یا سبک زندگی است که بر توجه به اقدامات و عملکرد در زندگی تأکید دارد، به جای تمرکز بر افکار یا نقد و انتقاد. افراد عملگرا تمایل دارند به عنوان افرادی که به دنبال راه‌حل‌ها و اقدامات عملی هستند، شناخته شوند. در زیر چند ویژگی اصلی عملگرایی آمده است:
1. تمرکز بر عمل
افراد عملگرا به جای گفتگو و تفکر بیشتر، به عمل می‌پردازند. آنها به دنبال راه‌حل‌ها و اقدامات فوری برای حل مسائل هستند.
2. استفاده از فرصت‌ها
این افراد فرصت‌ها را شناسایی می کنند و سریعاً از آن بهره‌مند شوند. آنها معتقدند که بهره‌وری و پیشرفت از طریق بهره‌گیری از فرصت‌های زمانی فراهم می‌شود.
3. حل مسائل
عمل‌گراها مهارت زیادی در حل مسائل دارند. آنها به سرعت به تجزیه و تحلیل مسائل پرداخته و راه‌حل‌های عملی ارائه می‌دهند.
4. انگیزه برای تغییر
افراد عملگرا همواره به دنبال بهبود و تغییرات مثبت در زندگی‌شان هستند. آنها به انگیزه شخصی و حرکت به سوی اهدافشان اهمیت می‌دهند.
5. آموزش از تجربیات
این افراد از تجربیات خود می اموزند و در زندگی‌شان از خطاها به عنوان فرصت‌های یادگیری استفاده کنند.
6. همکاری در گروه
افراد عملگرا معمولاً با دیگران همکاری خوبی دارند. آنها در تیم‌ها به عنوان افرادی که به سرعت و با انگیزه اقدام می‌کنند، شناخته می‌شوند.
7. تاثیرگذاری اجتماعی
این افراد عملگرا اغلب تاثیرگذاری اجتماعی دارند. آنها با ارتقاء انگیزه و اقدامات مثبت، دیگران را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
هرچند که عملگرایی خصوصیت‌های مثبتی دارد، اما در مواقعی نیاز است که با تفکر و برنامه‌ریزی دقیق همراه شود تا از انجام اقدامات غیرموفق جلوگیری شود.
چگونه می توان افراد عمل گرا را توصیف کرد؟
در نگاه اول، افراد عمل گرا اغلب از نظر احساسی سرد به نظر می رسند. به هر حال، تمرکز آنها بر عملکرد نتیجه‌محور است. آنها پیامدهای احتمالی تصمیمات خود را، به ویژه در حوزه بین فردی، فرعی می دانند. نکته اصلی این است که نتیجه درست است: این توضیحی ساده از طرز فکر یک عملگرا است.
یک عمل گرا به تفکرات بیهوده نمی پردازد. آنها شخصیت های عملی هستند که از سخت کوشی نمی ترسند. هنگامی که یک فرد عمل گرا تصمیم به دستیابی به هدف خاصی می گیرد، بلافاصله شروع به اجرای آن می کند. او نه منتظر اطمینان از سوی افراد دیگر است و نه به حمایت وابسته است.
برای دوستان، خانواده و همکاران کاری، برخورد با یک عمل گرا گاهی ممکن است دشوار باشد. از یک طرف، این موضوع به این واقعیت مربوط می شود که عمل غیرقابل در واقع عملیست که با سردی عاطفی برابر است – که به هیچ وجه لزوماً چنین نیست. بسیاری از عمل گرایان در این زمینه به اشتباه قضاوت می کنند.
از سوی دیگر، مشاهده اینکه چگونه یک دوست یا همکار عمل گرا با موفقیت یکی پس از دیگری پروژه را تکمیل می کند، بسیار خسته کننده است، در حالی که شما حتی نمی دانید چگونه و از کجا می توانید با اولین قدم شروع کنید.
آیا عمل گرایی یک ویژگی مثبت است یا منفی؟
عمل گرایی باید به عنوان یک ویژگی مثبت در نظر گرفته شود که می تواند راه شما را به سوی خوشبختی و موفقیت در بسیاری از زمینه های زندگی هموار کند. پراگماتیست ها رویاپرداز نیستند، بلکه اهل عمل هستند. مقدار معینی از واقع گرایی نیز بخشی از آن است. مطمئناً رویای یک شغل عالی یا برنامه ریزی برای گذراندن دوران بازنشستگی خود در یک قایق تفریحی در دریای کارائیب مذموم نیست.
با این حال، افراد عملگرا می‌دانند که برنامه‌های بزرگ را می‌توان به راحتی با شرایط بیرونی خنثی کرد. آنها به جای رویای معجزه، با منابعی که دارند کار می کنند و فعالانه از وضعیت فعلی زندگی خود بهترین استفاده را می کنند. به همین دلیل، افراد عمل گرا اغلب بسیار موفق هستند: آنها اهداف واقع بینانه ای را برای خود تعیین می کنند که می توانند با کمک گرایش عملی خود به آنها دست یابند.
پراگماتیست ها آنچه را که واقعاً برای آنها در زندگی مهم است، می سنجند. علاوه بر این، از انجام کارهای ناخوشایند نمی ترسند. این موضوع به آنها یک مزیت تعیین کننده در زندگی حرفه ای می دهد. آنها ترجیح می دهند از شر یک کار ناخوشایند خلاص شوند تا اینکه ساعت ها در مورد منطقی بودن آن بحث کنند. بنابراین پراگماتیسم یا عمل گرایی اثر انگیزشی دارد.
جنبه دیگر پراگماتیسم یا عمل گرایی
تقریباً هیچ ویژگی شخصیتی منحصراً مثبت نیست. این در مورد عمل گرایی نیز صدق می کند. بزرگترین مشکلات، همانطور که قبلاً به اختصار ذکر شد، در حوزه بین فردی وجود دارد. پراگماتیست ها اغلب درک کمی از تردید همنوعان خود دارند. آنها نمی‌دانند چه بلوک‌های عاطفی مانع از انجام یک کار توسط افراد دیگر می‌شود.
در نتیجه، جای تعجب نیست که سوء تفاهم و اصطکاک بین افراد متمایل به عمل و افراد صرفا متفکر ایجاد شود. به خصوص زمانی که دو شخصیت متفاوت باید در یک پروژه حرفه ای با هم کار کنند، گاهی اوقات ممکن است همه چیز سخت شود.
چگونه می توانم عملگراتر باشم؟
تمایل دارید مسائل مهم را به تعویق بیندازید؟ دوست دارید کمتر فکر کنید و ترجیح می دهید سریعتر وارد عمل شوید؟ در این مورد، کمی عمل گرایی بیشتر ضرری ندارد. پنج نکته زیر می تواند در اینجا به شما کمک کند:
1. با تلاش اندک به حداکثر موفقیت دست یابید
پراگماتیست ها همیشه به این فکر می کنند که چگونه می توانند با کمترین تلاش به بهترین نتیجه ممکن دست یابند. از میل به برنامه ریزی برای هر مرحله از فرآیند تا کوچکترین جزئیات رها شوید و خود را درگیر مراحل قبا از شروع نکنید. ترس از شکست اغلب بی اساس است و به ندرت با عزت نفس پایین مرتبط نیست. افراد متمایل به عمل گرایی، چنین ترس ها و (خود) تردیدهایی را نمی شناسند و به خود ایمان دارند.
به زبان ساده، از «شجاعت پر کردن شکاف‌ها» نیز صحبت می‌شود. عملگرایان به جای اینکه خود را با اطلاعات بیهوده سر ریز کنند، روی موارد ضروری تمرکز می کنند.
2. دزدان زمان را به حداقل برسانید
افراد عمل گرا وقت خود را صرف بحث های بیهوده یا دیگر اتلاف وقت ها نمی کنند. خود را در زندگی روزمره مشاهده کنید و تجزیه و تحلیل کنید که در کدام فعالیت های بی اثر انرژی زیادی هدر می دهید.
3. روی اعتماد به نفس خود کار کنید
همانطور که قبلا ذکر شد، عمل گرایی ارتباط زیادی با اعتماد به نفس دارد. بنابراین برای اینکه بتوانیم عملگرایانه فکر و عمل کنیم، لازم است اعتماد به نفس را به صورت هدفمند تقویت کنیم. برای مثال می توانید این کار را با نگاه کردن به دستاوردهای گذشته خود انجام دهید: چه چیزی قبلاً به دست آورده اید؟ زمینه های تخصص شما چیست؟
شما نیازی به اطمینان از سوی افراد دیگر ندارید و نیازی نیست ساعت ها صرف تحقیق درباره تصمیمات خود کنید. به توانایی خود اعتماد کنید.
4. از کوچک شروع کنید
برای به دست آوردن مقداری روتین و اعتماد به نفس، ابتدا روی تصمیمات کم اهمیت تر عمل کنید. اگر دومی به خوبی کار می‌کند، قدم به قدم، قدم های بعدی را بردارید. در برخی مواقع حتی در تصمیم گیری های ابتدایی زندگی از دیدگاه عمل گرایانه موفق خواهید شد.
5. بهانه تراشی نکن، عمل کن
هر چقدر هم که ساده به نظر برسد، بهترین راه برای یادگیری عمل گرایی این است که به تعویق انداختن آن دست بردارید. فقط بگذارید نظریه تئوری باشد. به شهود خود اعتماد کنید و زمانی که چیزی برای تصمیم گیری وجود دارد اقدام کنید. اگر همیشه به همه چیز فکر کنید، می توانید فرصت های مهم را از دست بدهید.
مسلماً، این موضوع ممکن است در ابتدا سخت به نظر برسد. با این حال، هرچه تجربیات مثبت بیشتری داشته باشید، اتخاذ رویکردی عملگرایانه در آینده برای شما آسان‌تر خواهد بود.
نمونه هایی از اقدامات عملی
معنای واقعی پراگماتیسم یا عمل گرایی با چند مثال روزمره به بهترین شکل نشان داده می شود. در ادامه به بررسی آنها می پردازیم.
- صنعتگری در حال چکش زدن به میخ است که چکش از دستش می افتد. از آنجایی که او بالای داربست نشسته است، بالا رفتن از پایین برای بازیابی ابزار زمان زیادی می برد. در عوض، صنعتگر با قاطعیت چکمه کاری پنجه فولادی خود را در می آورد و به کار خود ادامه می دهد.
در اینجا ما به طور همزمان دو ویژگی عمل گرایی داریم: صنعتگر به طور غیر متعارف تصمیم می گیرد و از استفاده از یک ابزار کلاسیک چشم پوشی می کند. علاوه بر این، بهترین نتیجه ممکن را می‌توان با کوچکترین تلاش ممکن به دست آورد: میخ بدون تأخیر کوبیده شد.
- دانش آموزی که تمایل به عمل دارد و برای امتحان مهمی آماده می شود. او آنچه قبلاً آموخته شده است را به تفصیل تجزیه و تحلیل می کند و منحصراً روی موضوعاتی تمرکز می کند که طبق اعلامیه مورد آزمایش قرار خواهند گرفت. فلش کارت های کاربردی برای این منظور تهیه کرده است.
از طرف دیگر، همکلاسی متفکر او می‌خواهد برای همه احتمالات آماده باشد و در آستانه امتحان، یک کتاب درسی جدید در مورد موضوع امتحان را نیز مطالعه کند.
او ذهن خود را با حجم وسیعی از اطلاعات (گاهی بی‌فایده) سنگین می‌کند، که باعث افزایش استرس و گاها عصبانیت او می‌شود و او را از تمرکز بر مطالب ضروری امتحان باز می‌دارد. در نهایت، عملگرا نمره بهتر را کسب می کند. جالب است بدانید که این حقیقت که عملگرایان اساساً یادگیرندگان مؤثرتری هستند، حتی از نظر علمی نیز ثابت شده است .
نتیجه گیری: عملگرایی را می توان آموخت
عمل گرایی یک ویژگی بسیار مفید است که می تواند زندگی شما را در بسیاری از زمینه ها آسان کند. در زندگی حرفه ای، عملگرایان اغلب موفق تر از شخصیت های متفکر ( به معنای افرادی که اغلب وقت خود را به جای عمل کردن به فکر کردن قبل از اقدام به آن عمل اختصاص می دهند) هستند. عملگرایان به جای اینکه به همه احتمالات تا کوچکترین جزئیات فکر کنند، به طور خلاصه از فرصت هایی که برایشان پیش می آید استفاده می کنند. پراگماتیست ها دریغ نمی کنند: آنها تصمیم می گیرند و بلافاصله اقدام می کنند.
گرایش خاصی به عمل گرایی قطعاً ذاتی است، اما حتی یک فرد متفکر نیز می تواند روی توانایی های عمل گرایانه خود کار کند. این در درجه اول با تقویت اعتماد به نفس به دست می آید.
نظر شما چیه؟